Elche, Palmenpark en Dénia….en veel lachen

Met Greet en Dirk bezoeken we het palmenpark in het centrum van Elche. Palmen, palmen en nog eens palmen….., maar wel veel verschillende soorten. De Palmeral van Elche of Palmboomgaard van Elche is een stelsel van geïrrigeerde dadelpalmboomgaarden in de stad Elche, dat in het jaar 2000 is opgenomen in de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Het stedelijke gebied van Elche telt totaal 97 verschillende boomgaarden met ongeveer 70.000 dadelpalmen, grotendeels op de oostelijke oever van de Vinalopó. Bij dit aantal zijn de grote plantages rondom het stedelijk gebied niet inbegrepen. Als deze plantages wel worden meegeteld dan is het totaal ongeveer 200.000 dadelpalmen. De palmboomgaarden hebben een oppervlak van 3,5 km², inclusief 1,5 km² in de stad Elche. Na de nodige foto’s maken lopen we het centrum van Elche in. De “Basilica de Santa Maria” is een prachtige basiliek, zeer de moeite waard om te bekijken. En uiteraard wordt de dag weer afgesloten met eten. Deze keer een snack bij de Hollandse snackbar El Patata.

We kwamen op de camping waar we nu staan met de bedoeling om hier enkele weken te staan en dan door te reizen. Al snel merkten we dat het verblijf hier zo fijn is dat we er een overwinter-periode van hebben gemaakt. In gesprekken met andere “bewoners” van deze camping horen we dat de meesten ook ooit op doorreis kwamen en bleven overwinteren en het jaar daarop ook en het jaar daarop ook,……enzovoort. Sommige overwinteraars staan hier al 15 jaar (en langer komt ook voor). Vooralsnog hebben we hier ons prima vermaakt. Dat is mede omdat we hier een aantal super aardige mensen hebben ontmoet. Zo waren er Floranke en Gideon, die inmiddels alweer een aantal weken geleden vertrokken zijn voor andere bestemmingen en uiteindelijk ook weer naar Nederland. En dan Willeke en Joop, ook super aardige mensen die in verband met de honden-wedstrijden begin maart terug naar Nederland gingen met hun twee mooie Golden Retrievers. Maar wie nog langer bleven zijn Dirk en Greet, onze Vlaamse vrienden waarmee we vreselijk veel mee hebben gelachen en dat nog doen (ze zijn er nog). Zo af en toe tref je mensen die gelijkgestemd zijn en waarmee je na een aantal ontmoetingen aan 1 woord genoeg hebt om weer iets duidelijk te maken of weer in lachen uit te barsten. Zo’n stel is Dirk en Greet. Ook zij vertrekken komende week. We weten nu al zeker dat we contact houden en elkaar terug in Nederland en België zeker weer zullen treffen. Hier alle genoemde mensen tijdens een etentje eerder dit jaar op de plaat:

vlnr: Floranke, Gideon, Willeke, Greet, Joop, Dirk, Antoon, Marloes

Ook kregen we afgelopen weken tussendoor onze vrienden Karin en Piet op bezoek. Zij kwamen 6 dagen in het hotel naast de camping logeren en samen hebben we een aantal bezienswaardigheden in de omgeving bezocht die wij al kenden. Zo hebben we ook nog eens de wandeling naar de vuurtoren gemaakt die we vanaf de ingang van de camping kunnen zien. De vorige (eerste) keer was het voor ons een lange wandeling bij warm weer, toen liepen we te hijgen en te puffen. Nu merkten we dat we na 5 maanden vrijwel dagelijks meer dan 10000 stappen zetten en de nodige fietstochten maken dat onze conditie aardig is verbeterd. Deze keer was de wandeling ondanks de stijgingen niet meer dan een lekkere stevige wandeling die twee keer zo snel ging als de vorige keer. En die opbouw van de conditie is mooi meegenomen. Helaas heeft het niet geleid tot een paar kilo kwijtraken. Dankzij het goede leven hier (en de zeer betaalbare restaurants) is er bij ons beide wel een paar kilo lichaamsgewicht bij gekomen die er weer af moeten. Daar moet dus aan gewerkt worden.

Met Dirk en Greet hebben we eerder in Februari een dagje bezoek aan Dénia gedaan (45 minuten rijden hier vandaan). Met Piet en Karin hebben dat nog eens gedaan omdat we nog een aantal plekken in die stad wilden bezoeken. Hier een compilatie.