Oropesa del Mar – leeg gebied

Vanuit Barcelona rijden we naar Oropesa del Mar, waar we hebben geboekt voor 2 weken op Camping Riberamar. We merken inmiddels dat “verhuizen” steeds makkelijker wordt en geen stress meer geeft (immers nooit haast).
Deze Camping wordt door sommige overwinteraars ter plaatse aangeduid als ” Zuid-Duitsland” vanwege het aantal overwegend Duitse gepensioneerden die hier enkele maanden overwintert. Camping Riberamar is een nette niet al te grote camping met keurig sanitair, ook geschikt voor invaliden en een net zwembad (met schuifdak). Op de dag van aankomst worden we al opgewacht door ex-collega (van bijna 40 jaar geleden) en facebook vriend Rien. Rien is al een tijd in spanje en is onderweg vanuit het zuiden terug naar Nederland.

De eerste 2 dagen blijft Rien nog en eten en lachen we samen. Rien is het type mens ” altijd vrolijk”, dat gecombineerd met een aanstekelijke lach en een gezonde dosis humor maakt hem tot aangenaam gezelschap.

Wat we wel merken in de omgeving, niet alleen de directe omgeving van de camping, maar ook de sliert dorpen langs de kust, dat veel nog in ontwikkeling is en men het vooral van het hoogseizoen moet hebben. Kilometerslange rijen gebouwen met appartementen, hotels en winkels staan in deze tijd van het jaar vrijwel leeg. We wanen ons fietsend tussen deze lege gebouwen af en toe in een spookstad. De campings in de omgeving en de enkele bewoners van appartementen zijn kennelijk wel net genoeg om de vlakbij de camping gelegen 3 supermarkten open te houden. Evenals de winkel met voornamelijk chinese producten, een soort filiaal van Ali Express, waar we heel goedkoop wat huishoudelijke spullen en wat kerstversiering inkopen om voor de feestdagen een beetje sfeer te creëren.

Marloes mist de voorbereidingen voor Sinterklaas en Kerst en beiden missen we de kleinkinderen en Lola. We wisten natuurlijk dat er zo’n moment ging komen. Gelukkig facetimen we regelmatig en stuurt Marijke (waar Lola is “geparkeerd”) regelmatig heerlijke foto’s en filmpjes van Lola.

Met al die lege dorpen, is er dan helemaal niets te doen buiten het hoogseizoen? Nou, nee in de directe omgeving niet. Alleen fietstochten maken en wandelen. Langs de boulevards zijn ook vrijwel alle winkels en restaurants gesloten in deze periode. Wij hadden 2 weken gereserveerd, en dat was ook ruim voldoende. Het was gelukkig mooi weer. Iets verder rijden (ca 30 min. met de auto) en dan zit je in Castellón de la Plana. een oude middelgrote stad (anno 1251) met een mooi oud centrum met veel winkels en nog veel meer prima restaurants. In een van de buitenwijken is het prachtige overdekte winkelcentrum Salera.

Een andere belangrijke activiteit was het vinden van een nieuw opstapje voor de Caravan. Op een van de laatste dagen op de vorige camping ging ons opstapje van kunststof kapot. Gelukkig hadden we als noodvoorziening een opklapbaar Ikea opstapje bij ons (eigenlijk voor Marloes om bij de bovenste keukenkasten te kunnen). Toen we die op deze camping voor de caravan neer zette, wees Rien er terecht op dat dit gevaarlijk was. Toegegeven: hij was niet al te stevig. Dus op zoek naar een Kampeerartikelen -winkel. Ik zou verwachten langs de kust met veel open campings dat dat niet te moeilijk zou moeten zijn, maar dat viel nog niet mee. Uiteindelijk vonden we via google een caravanhandel. Het leek mij dat die ook wel wat losse accessoires zou moeten verkopen. Om er te komen viel echter niet mee. Op het laatste moment namen we de verkeerde afslag. Dus ik dacht dat met een klein ommetje we er wel weer zouden komen. Niets is minder waar. We werden door Google Maps via een “binnendoorweg” teruggestuurd. Dit werd een helse rit van 35 minuten heel langzaam over een woest onverhard pad met kuilen en keien tussen boomgaarden en braakliggende terreinen door, wat eigenlijk alleen verantwoord was met een terreinwagen (en onze VW Transporter is geen 4×4 aangedreven auto). En dan hoor ik uiteraard Marloes meerijden “pas op……oeeeeeii…….kijk uit voor die kuil…….zie je die steen liggen………oh mijn god……….”
Hoe dan ook, we bereikten onze bestemming. En zowaar: ze hadden het juiste opstapje.

Ter afwisseling van de fietstochtjes lopen we naar de Supermarkt. Heen en terug 4 kilometer. Marloes had aan het eind van de wandeling last van haar tenen. Niet dat ze moeite heeft met 4 kilometer lopen, maar wel omdat voorin haar schoenen als propjes de sokjes zaten die ze al eeen paar dagen kwijt was. ;-).

Zouden we deze camping aanraden? In het hoogseizoen wellicht een aardige bestemming, maar daarbuiten hadden wij het eigenlijk na een week echt wel gezien. Dus hooguit een bestemming als tussenstop op weg naar het zuiden. Buiten het feit dat veel gesloten en leeg was: het strand is vooral kiezelstrand en qua fietstochten is het erg eentonig. We vertrekken naar de volgende bestemming.

INFO:

Camping Riberamar vind je hier
Op Instagram en Facebook vind je indrukken van onze fietstochtjes (wij kunnen hier geen filmpjes plaatsen).