Wekenlang hebben we getwijfeld: nemen we Lola mee op onze reis terwijl ze een bloedhekel aan autorijden heeft of brengen we haar onder bij ons vast oppasadres, Marijke, de fokster waar Lola ook is geboren (http://www.golden-force.nl/index.htm). Lola is nu bijna 12 en heeft autorijden nooit leuk gevonden. In de voorbereiding van de reis gingen we er eigenlijk vanuit dat we Lola zouden meenemen. Ze zou wel wennen aan het autorijden als we langer doorrijden, zo was onze gedachte. En als we eenmaal op een camping zijn kan ze heerlijk in het gras rollen en kunnen we heerlijke wandelingen maken. Maar hoeveel we haar ook hebben laten wennen in de afgelopen maanden (of eigenlijk de afgelopen 11,5 jaar), ze gaat autorijden maar niet leuk vinden en het veroorzaakt veel stress bij haar. Dat uit zich bij haar door kwijlen, trillen en heel veel haar verliezen. Marijke had het al zien aankomen en had al meerdere keren aangeboden om Lola bij haar te “parkeren”.
Na lang wikken en wegen hebben we afgelopen week toch maar de knoop doorgehakt. Lola verhuist naar Marijke. En omdat het leeg maken van ons huis al veel stress gaf hebben we vandaag Lola naar Marijke gebracht. Dat kwam in het verleden in vakanties vaker voor, maar nu is het heel wat anders. Het is toch een afscheid van je eigen hondekind. En alles gaat mee, de voerbakken, het voer, de speeltjes, etc.
Op de heenweg vielen er wat tranen bij het naderende afscheid. Maar na aankomst bij Marijke zien we een blije hond die 5 maatjes heeft (allemaal blonde retrievers). En na het vertrek van ons duurt het niet lang of we krijgen het eerste filmpje van Marijke binnen en zien alweer een heel blije Lola op het gras rennen.
Dit was een van de moeilijkste beslissingen voor onze reis. Afscheid nemen van je hondekind. Maar na het zien van het eerste filmpje (en Marijke blijft ons informeren en bestoken met foto’s en filmpjes) wisten we zeker dat het voor Lola het beste is. Liever een blije Lola bij Marijke dan een gestresste oude hond op die achterbank.
Lola op de achterbank https://youtube.com/shorts/w7421jmztOU
Blije Lola in het gras https://youtube.com/shorts/e7rt2ek4Yt0?feature=share
Ondertussen is het voor ons flink wennen. We zijn alweer een aantal uren thuis en het is voor ons nog vreemd om niet over Lola te struikelen, haar niet aan je voeten te zien liggen, haar niet te hoeven uitlaten…..afscheid nemen duurt nog even voort.
Natuurlijk valt het zwaar voor jullie,maar ze is daar in goede handen ♥️
Sterkte voor allemaal🥊
Een mooier adres is ondenkbaar.
Jullie zij goede hondenliefhebbers🦮
klinkt als een goede beslissing!
Ik moet er niet aan denken, net als jullie dus, maar in deze situatie had ik ‘t zelfde gedaan.
Uiteindelijk gaat ‘t om ‘t welzijn van haar!
Achhhh, lieve Lola….. Wat zal dat ongelooflijk moeilijk zijn geweest voor jullie, maar misschien wel de beste optie. Lola met haar vriendjes, die ze ook al goed kent. Je weet dat ze daar nog een fijne “oude” dag heeft. Sterkte met dit gemis. Het wordt nu wel serieus leeg in (nog) jullie huis.
Gezien het voorgaande denk ik dat jullie de beste beslissing hebben genomen. Denk aan haar welzijn en niet aan het gemis.
Sterkte luitjes
Grtz. Hans
Wow… wat een moeilijke maar wijze beslissing.
Knuffel voor jullie.
Ach ja dat valt niet mee!
Sterkte!
Groetjes,
René
Wat fijn dat ze een goed onderdak heeft. Ik zie jullie dus niet meer lopen🥲
Wat mooi dat jullie zo’n goed adres gevonden hebben. Ondanks het afscheid kan je daar toch wel blij van worden . 😊
Ja, wel Fijn voor Lola , maar ik voel ook met jullie mee .😩
Dat zal zeker niet echt gemakkelijk zijn geweest. Maar zo te zien is ze in hoede handen en voor jullie ook fijn dat jullie op de hoogte worden gehouden
Ah…. Deze beslissing zou je liever nooit in je leven willen maken.. Ik snap hoe moeilijk het is om deze beslissing te maken. Helaas hebben we niet de gelegenheid gehad om afscheid te nemen! Wist niet dat het zo snel ging.
Zo te zien komt Lola in goede handen, een goede beslissing – gezien de video in de auto.
Bedankt voor alles lieve Lola! We gaan je missen in de wijk, vooral Maui!!!!
Een beslissing die je liever niet neemt. Maar zonet horen wel de goede!