Bij het ontruimen van de woning rijden we – zoals inmiddels genoegzaam bekend – menigmaal naar de vuilstort en de kringloopwinkel.
Na het afleveren van onze spullen bij de kringloopwinkel in Zoetermeer verbaasden wij ons over een man die een redelijk grote kinderfiets overdwars op de bagagedrager van zijn eigen fiets aan het vastbinden was. Althans, hij deed een poging daartoe. Echter leek de gekochte fiets steeds weer van zijn fiets af te kantelen. Dus wij keken elkaar aan en begrepen beiden gelijk dat we die man even moesten helpen. Wij boden aan om de twee fietsen achter in onze bus te zetten en hem met de fietsen thuis te brengen. De man was het Nederlands nog niet machtig maar hij maakte duidelijk dat hij in “dorp” moest zijn. Wij begrepen uiteraard de wijk “dorp” in Zoetermeer (de mooie oude kern). Echter eenmaal in de auto gaf hij het adres en bleek hij naar Nootdorp te moeten. Iets verder maar uiteraard ook geen probleem. We brengen hem.
Onderweg vertelde hij zijn verhaal met behulp van Google Translatie, ingesteld op Arabisch-Nederlands. Zijn verhaal: Hij is 12/13 jaar geleden met zijn vrouw en eerste kind uit Syrië gevlucht. Hij liet filmpjes zien van bombardementen op het gebied waar hij woonde. Nadat ook zijn huis plat was gebombardeerd zijn ze gevlucht en kwamen ze in Turkije in een vluchtelingenkamp terecht. Na 10 jaar daar wachten mocht hij naar Nederland. Via het aanmeldcentrum in Ter Apel naar een AZC en in de paar jaar daarna nog vele malen verplaatst van het ene AZC naar het andere AZC. We vragen ons af waar dat heen en weer geslinger met vluchtelingen voor nodig is. Hij noemde zo 7-8 plaatsen op waar hij in een AZC had gezeten. Dat moet toch echt anders kunnen?
Hoe dan ook, bij hem thuis aangekomen had zijn vrouw inmiddels thee en koffie klaar staan en, zoals vrijwel alle Arabische volken zo enorm gastvrij zijn, kunnen we een aanbod om thee en koffie te komen drinken niet afslaan. De koffie en thee nuttigen gebeurde zittend op de grond en op een matrasje. De 3 maanden eerder betrokken eengezinswoning was deels aangekleed. Echter wat vooral ontbrak: meubels. Komt dat even goed uit! Laten wij daar nog te veel van hebben. Dus ons aanbod om meubels van ons te krijgen werd met pretogen aanvaard. Dus na nog wat uitwisselen van informatie, het aanhoren van hun gezinssamenstelling met inmiddels 5 kinderen (“Syriërs zijn gek op veel kinderen” aldus zijn woorden), en het tonen van foto’s van onze meubels (die toen nog op Marktplaats stonden), een afspraak gemaakt voor de volgende ochtend om samen de meubels met onze auto te verhuizen.
Dus de volgende ochtend om 10 uur waren wij in Nootdorp met de eerste kast. Na het uitladen van de kast uiteraard eerst weer verplicht koffie en thee drinken. Ja we konden zitten want de zon scheen en er was al een tuinsetje gescoord bij de kringloop. Na de koffie en thee op naar Zoetermeer. Na 4 ritten tussen Zoetermeer en Nootdorp waren wij in één klap van ons overtollig meubilair verlost en was hun kamer ingericht. Bij het afscheid werd we uiteraard bedankt. En tenslotte gaf hij nog aan via Google Translatie “als je nog andere spullen kwijt moet zoals een stofzuiger of een mixer, dan ben je van harte welkom”. Het was te proberen maar die spullen zijn bij ons niet overtollig. :-). Wij realiseerden ons dat we wel heel veel naar de kringloop hebben gebracht. Nou komt de winst van de kringloop ook ten goede aan goede doelen, maar wat hadden we achteraf veel aan die mensen kunnen geven die ze zo goed kunnen gebruiken.
En laten we eerlijk zijn (dit is gelijk een gratis tip): het blij maken van mensen met gratis spullen die het heel goed kunnen gebruiken is toch veel leuker dan het verkopen via marktplaats (vaak gepaard gaand met een hoop gezeur en niet verschijnende gegadigden).
Wat een mooi voorteken👊
Er staan jullie ongetwijfeld nog een boel mooie dingen te wachten🥊
Super goed initiatief! Mooi dat het dan weer bij mensen terecht komt die het erg goed kunnen gebruiken!
En weer karma punten gescoord. 😉
Wat een prachtig verhaal en wat toevallig dat jullie deze meneer tegen kwamen. Ontzettend lief van jullie. Die mensen zijn ongetwijfeld ontzettend blij zijn met jullie gift. Het grote avontuur komt nu wel steeds dichterbij. Spannend! 😘
Bijzonder verhaal! Fijn dat jullie deze mensen blij hebben gemaakt.
De laatste loodjes!!
Wat moet het heerlijk zijn om mensen op deze manier te helpen. Dit is een fantastisch begin van jullie reis. En.. wie goed doet, goed ontmoet! Let maar op!
Mooi verhaal, altijd fijn om mensen blij te maken!
Topper
In één woord fantastisch!
Mooi!
Wat fijn dat jullie deze mensen blij hebben gemaakt met jullie spulletjes.
Ook fijn om te weten waar ze terecht zijn gekomen !
Heel goed gedaan en hjullie hebben er een lekker gevoel ervan over gehouden.👏👍
Hartverwarmend Antoon en Marloes. Ik geef ook vaak de dingen weg bij “ weggeefhoek” ofzo. Maar komen er ook nog mensen op af die het al best goed hebben, dit is wel fijner. Liefs Cees
Het is staand beleid van COA om asielzoekers elk jaar te verplaatsen. Zo kunnen ze niet inburgeren en geen netwerk opbouwen. daarom kgen ze maar een half jaar per jaar werken. als ze ingewerkt zijn moeten ze ontslagen worden. en als ze weer mogen werken zijn ze verplaatst. Dit beleid maakt het weer makkelijker om ze uit te zetten als ze geen asiel krijgen. Het is niet de schuld van COA of de IND: dat zijn ambtenaren die alleen uitvoeren wat de politiek (wij burgers dus) bepalen.
Helder, dank voor de uitleg Sonja 🙂
Wat een mooi verhaal. Hier kunnen nog lang op teren .
Groeten Janny
Geven is vaak mooier dan krijgen. En onschuldige mensen die alles hebben moeten achterlaten en getekend zijn voor het leven, verdienen onverwacht geluk. Het geeft weer wat glans aan hun bestaan, zoals trouwens ook wij lezers hier blij van worden.
En zo is het.
Wat een mooi verhaal! Wat goed en wat fijn dat de spullen goed terecht komen!
Wat een prachtig gebaar👍🍀