Ons huis staat op de overwinterplaats

Zoals in de vorige blog aangegeven, gooide het slechte weer roet in het eten en werd de reis naar Portugal afgeblazen vanwege de slechte weersverwachtingen. We rijden dus ten noorden van de Pyreneeën naar de oostelijke kust om via Perpignan Spanje in te rijden.

Aan de Costa Brava blijven we de eerste overnachtingen op de ons al jaren bekende heerlijke Camping La Ballene Allegre nabij l’Escala. We zijn er een week voordat de camping sluit in een weekend dat er Cross-Fit wedstrijden zijn. Het is dus druk met goed getrainde sportende mensen met goddelijke lichamen. Op dat moment realiseren we ons dat we echt weer wat meer moeten gaan bewegen. Yeah right.

We blijven 3 nachtjes en reizen daarna door naar Alcalà de Xivert, een plaatsje halverwege Tarragona en Valencia (nabij Peniscola voor de kenners). We komen terecht op camping Los Olivos de Xivert. Een middelgrote camping met erg ruime plekken en prima voorzieningen (water aan- en afvoer op de plaats, zwembad, restaurant).

De omgeving toont wel wat troosteloos. Toen we die opmerking op Instagram plaatsten werden we door de plaatselijke toeristenorganisatie op de vingers getikt en kregen we wat tips en werden we er op gewezen dat er wel degelijk ook leuke plaatsen in de buurt zijn zoals o.a. Alcossebre. Wellicht een volgende keer nog meer op verkenning gaan. We merken wel aan de overnachtingscampings dat we vlak voor de sluiting voor de winterperiode zijn. We besluiten dus om van daaruit rechtstreeks door te rijden naar onze overwinterplek in Altea, waar alles het hele jaar open is.

Aangezien op de camping waar we overwinteren niet kan worden gereserveerd bellen we een buurman van vorig jaar die er al is en vragen hem of hij lege plaatsen ziet. Binnen 4 minuten belt hij terug om aan te geven dat de camping “COMPLETO” is, maar dat hij geregeld heeft bij de receptie dat we sowieso de camping op mogen en even op een noodplek staan tot er een goede plaats vrijkomt. We weten dat het hier zo werkt en dat ze wat flexibeler zijn voor gasten die langer blijven, want de camping is vrijwel het hele jaar vol. We staan dus eerst een dag of vijf naast de speeltuin op de weg van de camping en vervolgens nog even op een niet wenselijke plaats in de schaduw naast de Car Wash, met bijbehorende nevel als je op je kampeerstoeltje zit en dampen van uitlaten van mensen die het nodig vinden om de motor te laten draaien tijdens het wassen van de auto.

Maarrr…. na anderhalve week hebben we prijs met een prachtige ruime plek, centraal gelegen op de camping. Dus voor de komende maanden wonen we weer bijna aan zee aan het stukje Costa Blanca met gemiddeld het mooiste weer van Spanje.

Inmiddels hebben we al de nodige bekenden (van het vorig winterseizoen) gezien. En rap nadat we onze vaste plaats voor dit overwinter seizoen hebben arriveren vele andere ons bekende mede-overwinteraars.

Het noodweer in Valencia is ons uiteraard niet ontgaan. Wij zitten ongeveer 130 km zuidelijk van Valencia en het ergste slechte weer is echt vlak langs ons heen gegaan. In Altea hebben wel wat straten onder water gestaan, maar van een vreselijke ramp zoals in Valencia was geen sprake. Uiteraard kregen we de nodige bezorgde vragen via de whatsapp en telefoontjes van de kinderen en bekenden of we veilig waren. Gelukkig is dat allemaal goed gegaan. Wat voor ons wel merkbaar was 1). dat de spanjaarden vol in actie komen om zo snel mogelijk te helpen. Echt overal werden hulpacties en donatie-acties opgezet, niet alleen voor geld maar ook voor flessen water en eten; en 2). De logistieke keten was natuurlijk flink verstoord doordat de doorgaande wegen langs Valencia afgesloten waren door verzakkingen e.d. en dat was deels merkbaar door legere vakken in de winkels. Maar er was geen reden tot zorg. Al met al was er voldoende.

Na aankomst op de camping besloten we al snel om te zorgen dat we voldoende blijven bewegen, dus dagelijks minimaal 10.000 stappen wandelen en 2-3 keer in de week gebruik maken van de GYM op de camping en daarna even de zee in. Dat laatste is trouwens wel een uitdaging want er is geen comfortabel strand maar wel een flinke laag kiezels en keien, dus bij het verlaten van het water rollen we af en toe met de golven over elkaar heen en lijken we soms een aanspoelende zeemeermin en zeemeerman. Nou zijn we qua sterrenbeeld Kreeft en Waterman dus we laten ons niet zomaar uit de wind slaan.

Bij het wandelen vanaf de camping is de keuze: of de ene kant op over de boulevard naar het centrum van Altea en weer terug, of de andere kant op een rondje door het centrum van het dorp Albir. Dat wisselen we af met de dagjes uit met vrienden, kennissen of familie die als toeristen een weekje of enkele dagen in de buurt zijn.
Dus qua uitjes hebben we er al een aantal op zitten waar we vorig jaar ook al waren maar onze bezoekers nog niet: een dagje Alicante met bezoek aan Castillo de Santa Bárbara, bezoek aan het Castell de Guadelest, dagje centrum Denia en Castell de Denia. Allemaal wederom de moeite waard.

Wil je tussendoor updates zien? Volg hetreisavontuur.nl dan ook op social media.
(er is ook een facebook pagina hetreisavontuur.nl maar daar zijn we nog niet actief. We moeten even kijken of de blogs van hier goed over te zetten zijn of dat we vers beginnen op de nieuwe facebook pagina. Tot die tijd staan hier onze verhalen en plaatsen we kortere updates op Instagram en Tiktok. En we doen ons best daar weer wat actiever te worden. De afgelopen maand hadden we daar gewoon minder trek in. 🙂