6 weken (te lang?) in Nederland

6 weken geleden postten wij onze vorige blog. Toen kwamen we net terug uit Duitsland en Frankrijk. Er is dus het nodige bij te praten. Waarom zijn we zo lang in Nederland gebleven? Niet alles hebben we in de hand. Zo was er een familielid ziek waarvoor we in Nederland wilden blijven en hebben we met veel verdriet afscheid genomen van onze Lola, die we op 9 september moesten laten inslapen. Ze was op.

Ook op deze plek willen we onze dankbaarheid uitten naar Marijke. Zij had het nestje waar Lola vandaan komt. Vanaf het eerste bezoek aan haar hadden we een prima klik en al snel werd zij de vaste oppas voor Lola als wij op vakantie gingen. Lola had een enorme hekel aan autorijden en kreeg daar letterlijk stress van. Verharen, kwijlen en trillen tijdens iedere autorit. Dus toen onze reisplannen vorm kregen bood Marijke heel lief aan om Lola op te vangen voor de tijd die haar nog resteerde. Wetende dat Lola moeiteloos in de 5 koppige roedel van Marijke opgaat en wetende dat Lola bij Marijke in prima handen is, konden we met heel veel vertrouwen vorig jaar aan ons reisavontuur beginnen. En daar zijn we Marijke enorm dankbaar voor. (En we weten dat ze dit ook leest).
Toen we terug kwamen uit Frankrijk constateerden we dat Lola de laatst levende van haar nest was en tevens de laatst levende nakomeling van zowel moeders als vaders kant. Op 9 september was het duidelijk dat Lola op was. We zullen de lezer dezes de details besparen maar na overleg, ook met de dierenarts, hebben we gezamenlijk besloten dat Lola mag rusten. Met groot verdriet voor zowel Marijke als voor ons. Marijke: nogmaals heel erg veel dank voor alle goede zorgen.

De vorige blog eindigden we bij het vertrek vanuit de Elzas naar Nederland. We wisten al dat Lola achteruit ging en we zijn dus eerst naar Prinsenbeek gereden naar de ons bekende camping Hof van Overveld (die met het maisdoolhof, weet je nog?). Lekker dichtbij het logeeradres van Lola in Breda. We hebben haar een paar keer heerlijk kunnen knuffelen en ze leek weer een opleving te krijgen.
Naast de aandacht voor Lola gaat ook ons sociale leven door. We hadden de afspraak met Gideon en Floranke (die we eerder al noemden en die we in Spanje hebben getroffen) om bij hen thuis te komen eten. En wat je belooft moet je doen en dat hebben we met groot genoegen gedaan. Naast een rondleiding over hun landgoed (grapje, maar de enorm diepe tuin deed het wel vermoeden) heeft meesterkok Gideon echt prachtige gerechten voor ons gemaakt. Hier een impressie.

Na Prinsenbeek maakten we ons familierondje: Naar camping en jachthaven De Domp in Sneek ivm familiebezoek nabij Heerenveen (de laatst levende oom van Marloes). Het toeval wilde dat we in Sneek stonden tijdens de Sneekweek. Een en al gezelligheid in de stad. We troffen het met het mooie weer dus we hebben volop terrassen bezocht, volop genoten van de volkszangers op een van de pleinen en een kort bezoek aan de plaatselijke kermis maakte het natuurlijk compleet.

In de omgeving van Sneek is meer te zien. Bij eerdere bezoeken brachten we toeristische bezoekjes aan Franeker, Leeuwarden en Harlingen. Deze keer bezochten we Stavoren. een prachtig dorps stadje met nog geen 1000 inwoners en vermoedelijk nog meer toeristen.

Vanuit Sneek vertrekken we naar Bovenkarspel. Via de Afsluitdijk rijden we naar de andere kant van het IJsselmeer. Uiteraard moet op de dijk even worden gestopt bij het standbeeld van dr. Lely.

Even uitwaaien, genieten van het uitzicht en even wat tijd overbruggen want we mogen niet voor 13 uur de volgende camping op (en de vorige moesten we voor 11:00 uur verlaten. Dat is het nadeel van korte reisafstanden. De meeste campings willen dat je 11:00 uur van je plek af bent en de ontvangst op de volgende is meestal van 13:00 of 14:00 uur. Zo ook in dit geval. We besluiten de lunch eenvoudig te houden en bij het eerstvolgende benzinestation een broodje op te pikken. Dat wordt een Esso tankstation in Wieringerwerf. We parkeren voor de pompen langs de stoeprand. Na het nuttigen van het broodje en even genieten van de zon besluiten we om te gaan rijden voor de laatste fase. Nog 54 km naar camping de gouwe stek in Bovenkarspel waar we ook al eerder waren. Echter…. bij het passeren van de pompen van het tankstation ging er even iets mis. Een van de linker banden van de caravan raakte de stalen rand langs de opstaande rand rond de pompen. Antoon zag in de achteruitkijkspiegel de lucht en stof er uit spuiten. Dus gelijk weer naar de kant om het probleem van een totaal kapotte band op te lossen. Vervangen dus.

Helaas liep dat in eerste instantie niet heel soepel. We hebben een pechhulpverzekering, maar de verzekeringsmaatschappij kon niet in hun systeem zien dat we die hadden. Na het toezenden van onze polis duurde het me te lang voor we weer bericht kregen. Dus hebben we zelf maar iets geregeld. Dikke complimenten voor 2 bedrijven die ons supersnel hielpen: Wijmar Automaterialen in Enkhuizen die de juiste band op voorraad had liggen en Kreeft Autoservice in Enkhuizen die de montage van de band op de velg verzorgde. De koerier van Wijmar kwam de velg ophalen (53 km heen en zelfde afstand terug rijden) om naar Enkhuizen te brengen, bij Kreeft Autoservice te wachten tot de band gemonteerd was om vervolgens de velg met nieuwe band weer naar ons te brengen (dus wederom 53 km een en terug). TOP Service. Met de verzekering is het uiteindelijk goed gekomen. Die hebben excuses aangeboden voor het niet op orde hebben van hun administratie en ze hebben alle kosten van de koerier en de band wisselen vergoed, inclusief de kosten van de band zelf.

We kamperen al 36 jaar met de caravan en hebben meerdere caravans gehad, allemaal met een reservewiel aan boord. Nooit nodig gehad. Nu hebben we een caravan zonder reservewiel en krijgen we een lekke band, dus het reservewiel is er weer (die we hopelijk nooit nodig hebben). Uiteindelijk wil je als je midden in Spanje langs een verlaten weg staat met een kapotte band ook zo snel mogelijk door en niet afhankelijk zijn van lokale pechhulp verleners die net aan hun siësta beginnen.

In Bovenkarspel op camping De Gouwe Stek krijgen we 2 kleinkinderen te logeren. En aangezien ze bij een vorige oppasbeurt op de dezelfde plek erg enthousiast waren over het klimmen in het naburige klimpark (Klimpark Streekbos Bovenkarspel) werd dat in de herhaling gegooid. Wederom een goede keuze. Beiden vonden het weer spectaculair en hebben we hun grenzen verder verlegd.
Ook vanuit Bovenkarspel brengen we een bezoek aan Hoorn. Prachtige stad aan het IJsselmeer. En net als in Sneek troffen we in Hoorn ook Kermis. Naar verluid is dit al decennia de grootste kermis van Noord-Holland. We zijn niet eens echte liefhebbers van Kermis maar precies tijdens de officiële opening zitten wij in het reuzenrad om van het uitzicht over de stad te genieten.

Na Bovenkarspel is het weer tijd voor een bezoek aan onze vaste basis in Zoetermeer, Camping De Drie Morgen. Oorspronkelijk was dit voor een kort bezoekje gecombineerd met een controle-afspraak in het ziekenhuis. Maar we realiseerden ons dat er 2 verjaardagen van kleinkinderen aanstaande waren. En we zaten even te rekenen. We mogen volgens de voorwaarden van de caravanverzekering maximaal 180 dagen achtereen in het buitenland zijn. Een snelle berekening deed ons besluiten later uit Nederland te vertrekken om te voorkomen dat we te vroeg in het voorjaar bij slecht weer terug zouden moeten. Terwijl Lola ondertussen ook achteruit ging en dat ons ook in Nederland hield, werd in die tussentijd ook een familielid ziek en zij belandde in het ziekenhuis. Dus dat werd bijna dagelijks het ziekenhuis bezoeken. Inmiddels gaat met haar alles weer naar behoren en is ze gelukkig weer thuis.

Nu zijn we dan zover dat we weer mogen vertrekken vanuit Zoetermeer. Waarheen? dat leest u in de volgende aflevering die deze keer weer sneller zal verschijnen. 6 weken niet schrijven is best lang. En daarmee heb ik nog vele andere leuke momenten over geslagen.

Wil je meer zien, we plaatsen op Facebook en Instagram tussentijds ook updates. Heb je suggesties? geef dan een reactie. We lezen alles, al reageren we niet altijd op alle reacties. Als je specifieke vragen hebt die wij individueel willen beantwoorden dan doen we dat graag per email.

9 gedachten over “6 weken (te lang?) in Nederland”

  1. Wat een verhaal weer! En weer meerdere mooie campings.
    Wat een verdrietig nieuws van Lola, sterkte 🫂💔.
    Hopelijk kunnen we binnenkort weer genieten van elkaars gezelschap!

    Groeten Floranke & Gideon+ 🐕

  2. The way of live, ieder huisje (op wielen) zijn kruisje. Sterkte met het verlies van jullie mooie hond. Veel geluk en plezier in Spanje

  3. Gelukkig waren jullie in de buurt toen Lola stierf. Dat geeft meer rust denk ik. Blijft verdrietig
    Leuk reisje zo door Nederland 👍
    Af en toe pakken wij ook paar provincies
    2 jaar geleden een tocht langs alle fonteinen in de 11 steden gemaakt.
    Benieuwd waar jullie volgend reisverhaal naar toe gaat

  4. Wat kan je in een paar weken toch meemaken!
    En wat een emotionele rollercoaster: het overlijden van Loa, familie in het ziekenhuis, kleinkinderen jarig, band probleem en een geweldige oplossing, fantastische plaatsen bezoeken hier te lande. Het is grandioos en weer leuk om dit via het verslag mee te mogen beleven en natuurlijk ook een stukje bij onze fysiek ontmoeting in het stadshart!
    Ik kijk al weer uit naar het komende verslag!

    Groetjes,
    René

  5. Mooi beschreven! En dank voor jullie lieve woorden. Lola was “kind” aan huis door de jaren heen en dan is afscheid nemen erg moeilijk.
    Ze heeft een prachtig leven gehad.
    En zoals ik al zei: ik heb haar geboren zien worden en haar laatste adem uit zien blazen.
    Ik mis haar in de roedel nu !

  6. Zoals gewoonlijk weer heerlijk opgeschreven, dat is toch een genot dat jij dat kan .
    Leuke campings hoe langer je gaat leven in de caravan of camper dan kom je er achter waar je alweer ben geweest, dat is leuk om te zien . Gaat lekker door met het avontuur . Wij kunnen vrijdag even er tussen uit waarheen !!!!!!
    Gr Peter en Astrid

  7. Dag Antoon en Marloes.

    Zo zijn we weer helemaal op de hoogte van jullie reilen en zeilen.
    Leuk om te lezen en mooi en triestig verhaal tegelijk.
    Veel sterkte met het afscheid van Lola.
    Jullie hebben haar een superleven geschonken, hopelijk vinden jullie daar troost.
    Alvast dikke knuffel van ons tweetjes.
    We denken te weten wat jullie volgende bestemming is, maar gaan het hier niet te grabbel gooien.
    We hopen jullie snel terug te zien in goede gezondheid en liefst met mooi weer.
    Alvast dikke knuffels van ons tweetjes en tot snel.

    Dirk&Greet

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.